Karkonoski Park Narodowy

- ris
- BibTeX

2011

2011.09.07

Karkonoski Park Narodowy obejmuje najwyższy w Sudetach masyw górski, wypiętrzony przed około 250 mln lat w czasie hercyńskich ruchów górotwórczych. Główne jego pasmo zbudowane jest z granitów. Strzeliste i ostre formy skalne zostały poddane procesom denudacyjnym, w wyniku których mniej odporne skały uległy zwietrzeniu i zrównaniu. Nad nimi górują Śnieżka (1601 m n.p.m.) i Wielki Szyszak (1509 m n.p.m.). Charakterystyczne dla Karkonoszy są skałki granitowe, którym ze względu na kształt i legendy nadano osobliwe nazwy, np.: Końskie Łby, Owcze Skały, Pielgrzymy. W wyniku działalności lodowca powstały kotły lodowcowe(np. Wielki i Mały Śnieżny Kocioł), wały morenowe i jeziora, np.: Wielki i Mały Staw. Uzupełnieniem wysokogórskiego krajobrazu Karkonoszy są ławice rumoszu skalnego i pokrywy blokowe widoczne nad górną granicą lasu na stokach Śnieżki i Wielkiego oraz Małego Szyszaka.W Karkonoszach, dzięki specyficznym warunkom klimatycznym i licznie występującym wysiękom źródliskowym powstało szereg torfowisk. Rozległe torfowiska występują na wierzchowinie i na Równi pod Śnieżką.Roślinność Karkonoszy była przedmiotem zainteresowań - głównie lekarzy i farmaceutów - już w XVI wieku. Układ roślinności ma wyraźny charakter piętrowy. Piętro pogórza sięga do 500 m n.p.m., a regiel dolny do wysokości 1000 m n.p.m. W reglu dolnym dominują buczyny: kwaśna buczyna górska i żyzna buczyna sudecka. Tworzą je drzewostany bukowe z domieszką jodły i jaworu. W reglu górnym, sięgającym do wysokości 1250 m n.p.m., porastają ubogie przyrodniczo świerczyny. Powyżej rozpościera się najbogatsze florystycznie piętro subalpejskie z dominującymi zaroślami kosodrzewiny. Nad nim, od wysokości 1450 m n.p.m. rozciąga się piętro alpejskie, obejmujące głównie szczyty Śnieżki i Wielkiego Szyszaka. Charakterystyczną cechą Karkonoszy jest roślinność źródliskowa i torfowiskowa. W piętrze regla górnego i subalpejskim występują torfowiska wiszące rozwijające się na zboczach oraz torfowiska wysokie powstałe na płaskich wierzchowinach w okolicach Śnieżki i Szrenicy. Flora Karkonoszy liczy około 650 gatunków roślin naczyniowych, 450 gatunków mszaków i 400 gatunków porostów. Pełnej ochronie podlega 40 gatunków, wśród nich relikty i endemity jak np. skalnica bazaltowa, dzwonek karkonoski. Świat zwierząt uległ w Karkonoszach wyraźnym przeobrażeniom, ale nadal jest ciekawy i stosunkowo bogaty. Wprawdzie wyginęły występujące tu kiedyś niedźwiedzie, rysie, żbiki, można jednak spotkać jelenia, dzika, sarnę czy zaaklimatyzowanego kozła górskiego - muflona. Ciekawymi przedstawicielami awifauny są: płochacz halny, drozd obrożny, włochatka, sóweczka, cietrzew, głuszec oraz bardzo rzadko spotykany w górach orzeł bielik. Park wraz z czeskim Krkonošskim Narodnim Parkem , od 1992 r. tworzy Międzynarodowy Bilateralny Rezerwat Biosfery "Karkonosze/Krkonoše". Zawartość serwisu: przyroda, turystyka, edukacja, badania, GIS, projekty

Prezentowany opis stanowi element sporządzonej na podstawie analizy krajowych i zagranicznych zasobów cyfrowych bazy wiedzy rejestrującej internetowe źródła informacji z zakresu nauk przyrodniczo-matematycznych. Został przygotowany przez pracowników Instytutu Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego w ramach projektu Synat. Treść publikacji stanowi odnośnik do opisanego zasobu (ten sam odnośnik znajduje się w polu Źródło). Całą bazę można przeglądać, wybierając w lewym panelu nawigacyjnym kolekcję tematyczną „Baza zasobów cyfrowych z zakresu nauk przyrodniczo-matematycznych”.

click here to follow the link

DIGONLINE003708

park narodowy ; Karkonosze ; ochrona przyrody

pol

Kształtowanie środowiska ; Inżynieria i ochrona środowiska

502/504 Nauka o środowisku. Ochrona i zagrożenie środowiska

strona popularnonaukowa

text/html

Synat

Citation